پایان نامه مقایسه ابعاد سرشت منش و نارسایی هیجانی در بیماران مبتلا به سرع لوب تمپورال ولوب فرونتال

پایان نامه مقایسه ابعاد سرشت منش و نارسایی هیجانی در بیماران مبتلا به سرع لوب تمپورال ولوب فرونتال

قسمتی از متن:

در شیوه نگرش برخی روانشاسان، تغییری بنیادی درحال تکوین است کانون و جهت تازه این نگرش ،روان شناسی کمال، روانشناسی سلامت و یا روانشناسی مثبت گرا خوانده می شود که به جنبه سالم طبیعت آدمی می پردازد؛ نه به جنبه ناسالم آن (شولتز 2005، ترجمه خوشدل، 1380)

روانشناسی مثبت گرا معتقد است که رهنمودهای درونی مانندمعنا، اصالت به یادگیر ی ، توانمندی و سلامت افراد کمک می کند این رشته به دنبال آناست که تصویری از زندگی خوب را به روشنی بیان کند(البته از لحاظ روانشناختی ) وبرای اینکه مشخص کند .

چه چیززندگی را برای زیستن با ارزش می کند از روش های تجربی روان شناسی استفاده می کند هدف این است که نشان دهد چه اعمالی به تجربیات بهره ورزی و رفاه ونیز به پرورش افراد مثبت نگری که خوشبین و انعطاف پذیر هستند می انجامد.

بنابراین روانشناسی مثبت گرا در بی آن است که افراد را نیرومند تر و پربارتر نموده واستعداد همه افراد راشکوفا کند نمونه هایی از توانایی انسان که موضوعاصلی روانشناسی مثبت نگر را تشکیل می دهد  عبارتند از :

تاب آوری ، سرسختی ، خودکارآمدی (احساس  کارآیی)،گذشت (بخشندگی )،خوشحالی ،عشق به دانستن، خوشبینی ،شوخ طبعی، امید، معنویت و غیره .

پرورش دادن این توانمندیها، دو نتیجه مرتبط به بار می آورد :

1-   پرورشی دادن رشد شخصی وسلامتی

2-   پیشگیری از اینکه بیماری انسانمثل افسردگی ، خودکشی درشخصیت ریشه دار شود (ریو، 2001؛ ترجمه سیدمحمدی ف 1381) دراین پژوهش سعی شده است تا علاوه بر مولفه تاب آوری  که به صورت مفصل ارائه خواهد شد، ازمیان مولفه های فوق در مورد سرسختی ، خودکارآمدی وگذشت نیز مطالب و پژوهش های لازم ارائه گردید.

باتوجه به اینکه انسانها در برابر شرایط نامساعد، خطرها و ناملایمات معمولا احساس بی پناهی می کنند اما در بسیاری مواقع نیز سعی می کنند که در برابر خطرها و موقعیت های ناگوار تحمل نشان دهندو این باعث می شود که بعضی از افراد نتایج غیر منتظره ای نیز بدست آورند.

توانایی این «جادوی رایج»(ماستن 2001)

اغلب درحوزه علوم اجتماعی به عنوان انعطاف پذیری یا «تاب آوری» نامیدهمی شود  تاب آوری در علوم اجتماعی به عنوان «فرایند کنش کلی وواکنش درمقابل ناملایمات» فرض می شود(هانتر 2001).